نه تو می مانی و نه اندوه
و نه هیچیک از مردم این آبادی...
به حباب نگران لب یک رود قسم،
و به کوتاهی آن لحظه شادی که گذشت،
غصه هم می گذرد،
آنچنانی که فقط خاطره ای خواهد ماند...
لحظه ها عریانند.
به تن لحظه خود، جامه اندوه مپوشان هرگز.               سهراب سپهری

نظرات شما عزیزان:

آذین تهرانی

ساعت23:31---16 آذر 1391

خیلی قشنگ بود...

fathi

ساعت0:33---4 آبان 1391

تا خدی این تصویر و شعر باهمدیگه همخوانی دارن که انگار آقا سهراب این تصویرو نگاه میکرد و هرکدوم از کلماتو به زبان جاری میساخت.
مرحبا آقای شهریاری بخاطر این سلقه تون

و نیز...

ساعت12:48---18 مرداد 1391

آره مهدی جان سلیقت برخلاف بعضی ها خیلی عالیه که از سهراب شاعر ناب شعر ب این قشنگی رو آوردی.مرسی

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: